Self Control Theory ทฤษฎีการควบคุมตนเอง

Self Control Theory หรือ ทฤษฎีการควบคุมตนเอง เสนอโดย Michael Gottfredson และ Travis Hirschi ในหนังสือ A General Theory of Crime (1990) เป็นทฤษฎีทางอาชญาวิทยาที่อธิบายเกี่ยวกับการขาดการควบคุมตนเองของแต่ละบุคคล ซึ่งเป็นปัจจัยหลักของพฤติกรรมอาชญากร ทฤษฎีการควบคุมตนเองแสดงให้เห็นว่าบุคคลที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างไม่มีประสิทธิภาพก่อนอายุสิบขวบจะพัฒนาการควบคุมตนเองได้น้อยกว่าบุคคลที่อายุใกล้เคียงกัน ซึ่งได้รับการเลี้ยงดูมาด้วยการเลี้ยงดูที่ดีกว่า การวิจัยยังพบว่าการควบคุมตนเองในระดับต่ำมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมอาชญากรและเป็นคนที่มีนิสัยหุนหันพลันแล่น ส่วนผู้ที่พัฒนาการควบคุมตนเองในระดับสูงในวัยเด็กจะมีโอกาสน้อยที่จะถูกกระทำผิดในฐานะวัยรุ่นและมีโอกาสประสบความสำเร็จมากขึ้น

การควบคุมตนเอง หมายถึง ความสามารถในการละทิ้งความสุขในระยะสั้นซึ่งมีผลเสียบางประการและความสามารถในการดำเนินการเพื่อผลประโยชน์ระยะยาว ซึ่งเกี่ยวข้องกับแนวคิดเช่นการควบคุมตนเองและแรงกระตุ้นในทางจิตวิทยา บุคคลที่ขาดการควบคุมตนเองจะกระทำการที่ทำให้พอใจในทันที เช่น การใช้สารเสพติด การสูบบุหรี่ การพนัน การขับรถยนต์เร็ว และการประพฤติผิดทางเพศอย่างไม่ระมัดระวัง บุคคลเหล่านี้จะไม่ประสบความสำเร็จในสภาพแวดล้อมทางสังคมที่ต้องการความพอใจ การวางแผน และความพยายามอย่างต่อเนื่องซึ่งต้องใช้เวลาในการประสบความสำเร็จ เช่น การแต่งงาน การจ้างงาน หรือการสำเร็จการศึกษา บุคคลที่มีการควบคุมตนเองสูงมักไม่ค่อยมีส่วนร่วมในอาชญากรรม รับความเสี่ยง หรือกระทำความผิดตลอดช่วงชีวิต และจะประสบความสำเร็จมากขึ้นในมิติทางสังคมเหล่านี้ ดังนั้น หลักการสำคัญของทฤษฎีนี้คือ ปัจเจกบุคคลที่ไม่สามารถชะลอความพอใจและทำตามเป้าหมายระยะสั้นโดยไม่ได้คิดถึงผลระยะยาวจะถือได้ว่าเป็นขาดการควบคุมตนเอง

ทฤษฎีการควบคุมตนเอง จัดอยู่ในกลุ่มทฤษฎีอาชญากรรมทั่วไป ซึ่งรวมถึงทฤษฎีการควบคุมทางสังคม (Hirschi, 1969) และทฤษฎีการป้องกัน ซึ่งแต่ละทฤษฎีสร้างขึ้นบนสมมติฐานของสำนักอาชญาวิทยา (Beccaria, 1764; Bentham, 1789) ตามทฤษฎีเหล่านี้ ผู้คนมักจะปฏิบัติตามหลักการของความมีเหตุมีผลและผลประโยชน์ส่วนตน (Gottfredson, 2011a) ทฤษฎีเหล่านี้ไม่ได้ทึกทักเอาเองว่า คนโดยเนื้อแท้แล้วมนุษย์เป็นคนชั่วหรือผิดศีลธรรมแต่ค่อนข้างจะคิดว่า ทุกคนพยายามแสวงหาผลประโยชน์ของตนเอง เพื่อเพิ่มความสุขและหลีกเลี่ยงความเจ็บปวด Gottfredson และ Hirschi ให้เหตุผลว่าอาชญากรรมและการกระทำผิดส่วนใหญ่สามารถมองได้ว่าเป็นการแสวงหาผลประโยชน์ที่ค่อนข้างทันทีและง่าย หรือความพึงพอใจในทันทีและชั่วขณะ ดังนั้น การกระทำผิดและอาชญากรรมจึงมักจะเกิดขึ้นในบุคคลที่มีการควบคุมตนเองค่อนข้างต่ำ

ทฤษฎีการควบคุมสร้างขึ้นบนสมมติฐานเหล่านี้ โดยเน้นที่กลุ่มของการควบคุม (ส่วนบุคคล สังคม กฎหมาย และสถานการณ์) ที่ยับยั้งการแสวงหาผลประโยชน์ของตนเองผ่านพฤติกรรมต่อต้านสังคม ทฤษฎีการควบคุมพยายามที่จะทำนายความแตกต่างระหว่างบุคคลและกลุ่มต่างๆ เพื่อจะบ่งชี้ว่าบุคคล กลุ่ม และสภาพแวดล้อมใดจะมีการกระทำผิดและอาชญากรรมมากที่สุด (Gottfredson & Hirschi, 1990) Gottfredson และ Hirschi โต้แย้งว่า การควบคุมส่วนบุคคลและทางสังคม (ตรงข้ามกับการควบคุมทางกฎหมาย โดยเน้นที่ทฤษฎีการยับยั้ง) เป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการก่อให้เกิดการกระทำผิดและอาชญากรรม

ตามทฤษฎีการควบคุมตนเอง ผู้คนไม่ใช่อาชญากรโดยเนื้อแท้ และไม่ได้เข้าสังคมจนกลายเป็นอาชญากร แต่มุ่งอธิบายถึงขอบเขตบุคคลที่ได้รับพัฒนาการควบคุมตนเองและปฏิบัติตามการควบคุมในสังคมซึ่งยับยั้งอาชญากรรมและการกระทำผิด ทฤษฎีการควบคุมตนเองและการควบคุมทางสังคมถือเป็นทฤษฎีการขัดเกลาทางสังคม เนื่องจากเน้นที่ปัจจัยที่สอนการยึดมั่นในบรรทัดฐานและกฎเกณฑ์ทางสังคม โดยถือว่าเด็กต้องได้รับการฝึกอบรมเพื่อให้สอดคล้องกับความคาดหวังเหล่านี้ กล่าวคือ ผู้คนได้รับการสั่งสอนในวัยเด็กแตกต่างกัน

Gottfredson และ Hirschi สันนิษฐานว่าความแตกต่างในการขัดเกลาทางสังคมในวัยเด็กทำให้เกิดความแตกต่างกัน ผู้ที่มีการควบคุมตนเองน้อยกว่า มีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่กระทำผิดและความผิดทางอาญามากกว่าผู้ที่มีการควบคุมตนเองสุงกว่า เมื่อเติบโตแล้ว ความแตกต่างของแต่ละบุคคลในการควบคุมตนเองค่อนข้างจะคงที่ตลอดชีวิตต่างจากวัยเด็กที่สามารถปลูกฝังได้ อย่างไรก็ตาม ไม่มีการโต้แย้งว่าการควบคุมตนเองของบุคคลนั้นไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

การวิจัยที่สนับสนุนทฤษฎี

ข้อสรุปทั่วไปจากการวิจัยร่วมสมัย คือ การวัดการควบคุมตนเองในวัยเด็กมีความเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมอย่างมีนัยสำคัญ ในระดับรุนแรงปานกลางกับพฤติกรรม

จากการศึกษาของ Franken, Moffitt และคณะ (2016) พบว่า การควบคุมตนเองในวัยเด็กที่บกพร่องมีความสำคัญอย่างมาก เนื่องจากเกี่ยวข้องกับประสบการณ์ชีวิตเชิงลบมากมาย เช่น การใช้สารเสพติด การกระทำผิดทางอาญา การออกจากโรงเรียน หรือการตั้งครรภ์ในวัยรุ่นโดยไม่ได้วางแผนไว้ และมีผลเสียด้านสุขภาพและการเงินในระยะยาว เป็นต้น วัยรุ่นที่ควบคุมตนเองต่ำมีแนวโน้มที่จะคบเพื่อนที่มีพฤติกรรมเบี่ยง
Vazsonyi และคณะ (2001) แสดงผลการควบคุมตนเองสำหรับชายและหญิง จาก 4 ประเทศและ 5 กลุ่มอายุที่แตกต่างกัน
Baron (2003) ศึกษาการก่ออาชญากรรมในทรัพย์สิน การใช้ยาเสพติด และอาชญากรรมรุนแรงในหมู่เยาวชนไร้บ้าน
Vazsonyi และคณะ (2001) แสดงผลการควบคุมตนเองทั่วไปสำหรับกลุ่มตัวอย่างวัยรุ่นในสหรัฐอเมริกา สวิตเซอร์แลนด์ ฮังการี และเนเธอร์แลนด์
Moffitt และคณะ (2013) แสดงให้เห็นถึงความเกี่ยวข้องของการควบคุมตนเองในนิวซีแลนด์ การควบคุมตนเองถูกนำมาใช้เพื่ออธิบายความแตกต่างภายในประเทศญี่ปุ่น และในสเปน อีกทั้งแสดงผลการควบคุมตนเองใน 11 ประเทศ
Perrone และคณะ (2004) อ้างถึงการศึกษา 13 เรื่องเกี่ยวกับอาชญากรรมประเภทต่างๆ และพฤติกรรมที่คล้ายคลึงกันซึ่งสนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างการควบคุมตนเองกับอาชญากรรม

Home

Timeline

References

Baron, S. W. (2003). Self-control, social consequences, and criminal behavior: Street youth and the general theory of crime. Journal of Research in Crime and Delinquency, 40(4), 403–425.
Gottfredson, M. (2006). The empirical status of control theory in criminology. In F. Cullen et al. (Eds.), Taking stock: The status of criminological theory. New Brunswick, NJ: Transaction Press.
Gottfredson, M., & Hirschi, T. (1990). A general theory of crime. Stanford, CA: Stanford University Press.
Beccaria, C. (1995 [1764]). On crimes and punishments. Cambridge, U.K.: Cambridge University Press.
Bentham, J. (1789). An introduction to the principles of morals and legislation. London: Athlone Press.
Gottfredson, M. R. (2011a). Sanctions, situations, and agency in control theories of crime. European Journal of Criminology, 8(2), 128–143.
Franken, A., Moffitt, T. E., Steglich, C. E. G., Dijkstra, J., Harakeh, Z., & Vollenbergh, W. (2016). The role of self-control and early adolescents’ friendships in the development of externalizing behavior: The SNARE study. Journal of Youth and Adolescence, 45(9), 1800–1811.
Vazsonyi, A., Pickering, L. E., Junger, M., & Hessing, D. (2001). An empirical test of a general theory of crime: A four-nation comparative study of self-control and the prediction of deviance. Journal of Research in Crime and Delinquency, 38(2), 91–131.
Moffitt, T. E., Poulton, R., & Caspi, A. (2013). Lifelong impact of early self-control. American Scientist, 100(5), 352–359.
Perrone, D., Sullivan, C. J., Pratt, T. C., & Margaryan, S. (2004). Parental efficacy, self-control, and delinquency: A test of a general theory of crime on a nationally representative sample of youth. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 48(3), 298–312.